Yine de Yılma! Şiiri - Zübeyde Gökbulut

Her çileye göğüs gerdin
Dirençle.
Taşlı yolu düz eyledin
Azminle.
Sarp olmuş, kaya olmuş,
Sen bu yollarda
Kalmadın öğretmenim,
...................Yine de kalma.

Aç olsan tok göründün
Tahta başında.
Hasta olsan, ayaktaydın,
Yine işinde.
O tatlı canının
Bir gün kıymetin
Bilmedin öğretmenim
..................Yine de bilme.

Aşına kanaatkâr,
Azla yetinen,
Ufacık sevinçlerde,
Gülmeyi bilen.
Kendi çıkarına sahte yolları,
Bulmadın Öğretmenim
..................Yine de bulma.

Osman Emmi`ye doktor,
Bazen okutman.
Fatma Nine`ye bazen kız,
Bazen oğlan.
Zehra Kız`a yuva oldun,
Fakat karşılık
Almadın öğretmenim,
................Yine de alma.

Sana emanettir
İnsan yavrusu.
Kendi canın bilmek
İşin doğrusu.
İnce fidanları,
Körpe dalları
Yolmadın öğretmenim
.................Yine de yolma.

BU YURT hepimizin,
Bunu bil yeter.
ATA` nın ilkeleri
En doğru rehber.
Sakın yanlış yapma,
Seni harcarlar.
Menfaat umarak
Yelmedin öğretmenim,
...................Yine de yelme.

İşi biten alır başını gider.
Aldırma bunlara,
Eyleme keder.
Kimi arar sorar,
Kimi hatırlar.
Kiminin aklına
Gelmedin öğretmenim
..................Yine de gelme.

Bu iş kolay değil,
Sen kendin seçtin.
Sorumluluk aldın,
Hem de ant içtin.
Güçlüsün, onurlusun,
Sen her durumda
YILMADIN ÖĞRETMENİM
...................YİNE DE YIlMA.

gelin
1998/Kırşehir