Yine de Öğretmenim Şiiri - Tarık Torun

Ve kalem ilme düştü, gece gündüz emekler
Bazen köy yollarında çileye çile ekler
Kuş uçmaz kervan göçmez yerlerde seni bekler
Bir öğrenci gülüşü içten olan dilekler
Olmasa maddiyatım, yurda kurban hayatım
Unutulsa da adım yine de öğretmenim

Ve sevdam yurda düştü Anadolu pınarım
Her öğrencim bir çiçek bense açan baharım
Cehalet savaşında bitmeyen ahu zarım
Yüreği ferahlatan ılık esen rüzgârım
Bilinmese kıymetim ölçülmez metanetim
Yoksa da maddiyatım yine de öğretmenim

Ve aşkım gönle düştü diyar diyar gezerim
Sen söyleme derdini senden önce sezerim
İtilir kalkılırım bazen candan bezerim
Girince sınıfıma aşka ufuk çizerim
Dinlenmese sözlerim ağrısa da dizlerim
Unutsan da özlerim yine de öğretmenim

Ve sözüm kitap düştü alıp okunmasan da
İtibarım azaldı bir değer ummasan da
İncinen ben olayım kederde ve tasanda
Gözüm yok yükseklerde içi boş unvan şanda
Yetiştiririm seni yıpratırım bedeni
Unutsan da sen beni yine de öğretmenim

Ve sevgim cana düştü yeni nesle mimarım
Maddeyle ölçülemez unutma itibarım!
Peygamber mesleğidir hayatım, sevdam yarım
İnsan olan her yerde ebediyen ben varım
Vefasızlık etsen de küçümseyip itsen de
Unutup da gitsen de yine de öğretmenim

24.11.2014

Tarık TORUN
Türk Dili ve Edebiyatı / Coğrafya Öğretmeni
MEB/YEĞİTEK