Yine De Şiiri - Önder Yücel

Fırtınadan önceki sessizliksin sen,
Yağmurdan sonra açan gökkuşağı,
Bulutların kapışmasından doğan şimşeksin,
Yürüyen bir fay hattısın,
Depremler yaratıyorsun bende.
Kopan fırtınalarımın nedeni sensin.
Unutamadığım, unutamayacağım gökkuşağımsın,
Beynimde durmadan çakan şimşeksin,
Kalbimdeki çatlamaların kaynağı sensin.
Ama yine de;
Yağmur ol yağ yüzüme...
Güneş ol doğ gönlüme...
Fırtına ol es bedenimde...