Suretini gökyüzünden koparıp aldı yolculuklar
Sol yanım sadece sesini duyabilme hasretiyle tutuşurken
Mantığım çelme takıyor sana dair olan her şeye
Gittin işte son bir kez olsun seslenmeden
İnsanlar ölüyor kimi açlığa yenik kimi kurşunlar arasında paramparça
Özgürlüğünü yitirdiğinden ölüm uykusuna yol alıyor “doğa”
Onca çözümsüzlüğe inat çemberinde kalıyorum! ..
Aşktır sevgidir ve önemlisi de sevebilmektir çözümsüzlüğün ucundaki anahtar!
Sevmezsek sevemezsek biz de diyorum biz de biteriz!
Canlılar kopyalanıyor, bileşkelerinden yenileri oluşturuluyor
Ya AŞK'ı! AŞK’ı kopyalayabilirler mi sevgili? !
Kayıt Tarihi : 23.6.2009 18:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
09.10.2000 E.T.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!