Yine de Şiiri - Hasan Hüseyin Çetin

Göz yaşıma düştüğün an,
Biliyordum derinlere ineceğini,
Yüreğime kök salıp,ey canan,
Gönlüme işleyeceğini.
Yine de ıslanmadın...Nilüferim
Sanki birine nispet yaparcasına,
Baktırdın hep dalgalarıma,
Bilirsin o da çıktı karlı dağıma,
Serpilmişti karamsar karıma,
Serap gibiydi,sivrildi umuduma.
Yine de üşümedin...Kardelenim
Bir sen misin Kardelen?
Mahkum bir dostum vardı,
Güzelliği dillere destan,
Destanlara kelam,
Esiri idi yürek kafesimin,
Dikenlerim sarmıştı acımasız,
Çepeçevre güzellik perisinin.
Yine de kurtulamadın...Gülpembem
Bir gün efkar rüzgarım üfürdü,
Savruldu yanımdan çiçeğim,
Ne narindi ne tatlı,
Silinmedi gözümden yüzü,
Boz yaylalarımın gülü,
Oldu gönül dağımın hüzünü.
Yine de tutunamadın...Gelinciğim
Yunus\'un aşkına aşıktım,
Bilmem ne yanlış yaptım,
Yalnızlık tarlalarımda açtın,
Özlemine destanlar yazdım,
Yine de vuslata varamadın...Çiğdemim
Ak alnına karalar yazılmış,
Cananı bir gün yaşamamış,
Hasretiyle yürekler dağlamış,
Kader demiş,sineye çekmiş.
Yine de yalnız kaldın...Hüseyinim

Hasan Hüseyin Çetin