Sonbaharda yaşanmaz hep sonlar
İlkbaharı sona çevirir
Firkatle doğan toz rengi sabahlar.
Sayıklamalarım vuslata dair,
Susmanın bedelidir ruhumdaki oyuklar,
Gururla örülü kabuk altında sızlayan,kanayan yaralar.
Yok hislerimin yüzgörümlüğü,
Yine de
Her sabah güne dönüyorum yüzümü.
Anılar süzülüyor penceremden,
Kıyamıyorum silmeye.
Buğusuna değiyor parmaklarım,
Korkuyorum yaşanılası anıları incitmeye.
(22.12.2008)
Selda ÖztürkmenKayıt Tarihi : 25.12.2008 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu yıl da bu duygularla bitti.Kimbilir hangi duygularla karşılamıştık.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!