Yine böyle bir baharda

Işıklı sokaklardan geçiyorum
Sessiz ve sensiz gecelerin altında öksüz kentlerden
Ağzımın gülümseyen taraflarında korku izleri
Gözlerim sürük bir kentin kuytularına...
Ansızın bir rüzgarda kaldırıp başımı göğe işte diyorum bir martı alabildiğine vurgun kendine...
Bu bulutlar ta eskiden göklerimizdeydi
bu topraklar çatlak bir coğrafyada alabildiğine yeşil...
omuzlarımızda ırgatlık
her şer alabildiğine sabır ama aşk kırıyor belini insanın,
yıkabildiğine...
Ve hangi şehre bir yabancı ayak sesi gelse
Yaban bir mevsim hüküm sürer kulaklarımda
Ve kulaklarımda giderken bıraktığın ılık elveda öpücüğünün titrekliği...
Silik izler taşır çakıldan dizili yollarına çocuklar
Ayaklarında yalınca bir gelecek
Ve toz toprak içinde gülüşleri
Temiz tutabildiğine.

Söyle gün doğdumu gözlerine ey sevgili
Hatırlarım Yine böyle bir baharda
Sen her gülümsediğinde anlardım
O Vakit
Akşamdı istanbulda...