Yine Bir Otogar Gecesi Şiiri - Melih Coşkun

Yine bir otogar gecesi
Herkes içindeki hiç kimseler
Bir an büyük bir kalabalık
Sonrası sessizlik
Göçtü sanırsın bütün insanlar
Sanki boşaldı bir anda yeryüzü
Nerede gitti bunca insan
Yoksa hiç kimseler yok muydu zaten orada

Sınıflara ayrılır bir anda insanoğlu
Siyah, beyaz, sarı değil,
Burjuva, işçi değil,
Ezilenler ve ezenler değil,
Sadece
Gidenler ve kalanlar.

Bekliyorum
Bir gün otobüs camında gizlice ağlayan çocuk
Büyür diye bir gün
Hey çocuk, söyle bana
Hasret miydi adın senin
Döner misin bir daha geriye
Gittiğin yerden

Böyle mi sürüp gidecek hayatımız
Hep gidenler, gelenler, kalanlar...
Sonrası hiç...

6 Ekim 2002
22: 52