Bir odanın dili yok, ama susuşu var,
Duvarlar değil, düşünceler eğilir üstüme.
Tavan değil, geçmiş çöker göğsüme taş gibi,
Bir sandalye değil, ben susuyorum yerime.
Ayak izlerim değil, hatıralarım dolanır kendi üstüne,
Gölgem değil, içimdeki çocuk ürker benden.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta