Yine ben, yine sayfalar, yine yalnızlık.
Hüzün bırakmıyor peşimi.
Artık yazdıklarım da yetmiyor anlatmaya.
Üşüyorum yalnızlığın dondurucu soğuğunda.
Yine ben, yine kalem, yine boşluk.
Kalabalığın ortasında boğuluyorum.
Koca dünyada bir ben varım sanki.
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta