Tekrarı olmayan güzelliklerin kopyalarının peşine düştük.
Ne acizce umutlarla yetinir oldu nice özgür inançlı ruhlar...
Kaçırdık hayatımızın son kalkan trenini öylece beklerken.
Aradığımızı bulamadık, her şeyimizi kaybettik ve kaldık.
Karanlığın içinde küçücük, hatta hissedilmiyor bile.
Gözün kaydığında görebileceğin kadar şansa dayalı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta