Yine Aynı Gün Şiiri - Melih Coşkun

Yine aynı gün
Yine aynı yol
Ve o ölüm
Ancak kapkara bir kalemin
En kötü yazısıyla anlatılabilen

Geç kalınmış cenazelerin
Akşamında yetişilirdi
Tutmak için kederin ucundan
Durmazdı yerinde hiçbir son
Durmadığı gibi yerinde yıllar

Ayrılık eskiyor durmadan
Sararıyor mezar taşlarının beyazı
Ölüm eskiyor yaşlanan yüzümde
Yine de yaşıyorum
Yine de yaşlanıyorum...