Yine ayrılığın yıl dönümü...
Yıllar geçti gidişinin ardından ama ben hiç unutmadım seni.
Kasım'dı ve gidişin daha soğuktu Kasım'dan. Hâlâ dün gibi aklımda. Bir çığlıktı kopan sanki bağrımdan. Nasıl da üşümüştü yüreğim. O günden beri sevmez oldum bu mevsimi.O da beni sevmedi ki senden sonra bir acı daha bıraktı bana en hasından..
Ne çok ağlamıştım peşin sıra.Gözyaşlarım bile yanmıştı içime düşen acının bağırmasından. Öylesine yorulmuştu ki gözlerim bir hastane odasındaydım kirpiğimi araladığımda.Ve kararmıştı dünya. Bu yüzden bakışımda derin bir siyahlık kaldı benim o günden beri...
İnanmak çok zor geldi ilk aylarda.. Belki de veda etmeden gittiğin için uzunca bir zaman dönmeni bekledim için için. Sanki kapı aralanacak ve içeri girecekmişsin gibi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta