Yine Âsârın İzhâr Eyledi Hengâm-i Dey Hakkâ

Yine âsârın izhâr eyledi hengâm-i dey hakkâ
‘Aceb esdi savurdı nice günler serdî-i sermâ

Degül berf üstine çil akçe saçdı erba’în içre
Sıtanbulun felek ta’zîm-i şânın eyleyüp icrâ

Zemîn üzre o denlü pek sarılmış kabza-i hurşîd
Ne çekdi ref’ idince pençesin bî-tâb idüp sermâ

N'ola ‘attâr-i çerhün olsa rîzân kand-i kâfûrı
Kırıldı tablasında tondı ke’s-i encüm-i zehrâ

Kudûm-i lâleye nezzâre-senc-i hasret olmakdan
Gözine ak düşüp berf ile nergis oldı nâ-bînâ

Çemende döndi her serv-i sehî bir şem’-i kâfûra
Serinde şu’leveş zâhir olup gice meh-i garrâ

Soyınup hânkâh-i Gülşenîde erba’în çekdi
Nihâl-i verd geydi pîr-i deyden hırka-i beyzâ

Neyistânun çalındı benzi dem-serdî-i sermâdan
Ham itdi pîr-i çengî-i şitâ eşcârı çengâsâ

Soyınmışdı egerçi nev-nihâlân kuşti-gîrâne
Misâl-i Zâl-i Zer meydâna çıkdı basdı kış ammâ

Sovuk tutsa ‘aceb mi şimdi rindân câm-i billûrı
Görinür çeşmine hem-sûret-i yah sâgar-i mînâ

Ayagını kümeyt-i mey üşütdi eyle gel ta’rîf
Yetişsün tâ ki sâkî germ olınca neş’e-i sahbâ

‘Aceb mir’ât-i yah-reng-i felekde oldı mı mer’î
Bu gûne in’ikâs-i incimâd-i sûret-i gabrâ

Meger kürsîde dîdârı ola şeyh-i mürâ’înün
Kelâm-i bâridin serd eyledükçe zemherîrâsâ

Ger ibrâz-i hüner itse bu dem Zerdüşt-i sâhib-Zend
Şerâr-i seng olur mânend-i erzen müncemid peydâ

Sebâtı kıl kalemle zîbakun ahgerde mümkindür
Bürûdet tab’-i nâra öyle te’sîr eyledi hakkâ

İderdi imtinân ehl-i cahîme Mâlik-i dûzah
Eger bu kış kıyâmetle göreydi ‘âlemi farzâ

O denlü tab’-i sermâ-dîdeye nâr oldı şevk-âver
Ki rûy-i mankal-i sûzâna oldukça nigeh-peymâ

Sanur bir kâsedür kim dâne-i rümmân ile memlû
Ekilmiş üstine hâkisteri sükker durur gûyâ