Doğduğum yere çok uzaklarda evim
Uzanıpta bir türlü tutamadığım anılar.
Sımsıkı bir teselli yakalarken ellerim
Aklımda hala önemsediğim buruk hatıralar.
Bir sabah namazı vakti çok uzakta
Yanık bir ezan sesi hala kulaklarımda.
Ve ben hep üzülürüm seni hatırladıkça
Sevgimize rağmen bir türlü anlaşamasakta
Yunan adalarına bakıyor kimsesiz evim.
Sabah horoz sesleriyle uyanıyorum.
Bilmiyorum ne kadar kırgınsın ne kadar üzgün
İnan seni her kaybettiğimde yine arıyorum.
2004 -URLA
Kemal MüftüoğluKayıt Tarihi : 16.5.2006 19:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Müftüoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/16/yine-ariyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!