Yine Akşam Şiiri - Mustafa Duyar

Yine akşam oldu
karanlık çöktü etrafa
gözlerim görmüyor.
ben sanki zindandayım.
zamanlar geçmiyor.

bu nasıl hayat.

yalnızlık duygusu beni korkutuyor.
gölümü nar gibi yakıyor.
hayallerle yaşatıp
umutsuzlukları artırıyor.

bu nasış hayat

gelinde bakalım
cıhanda yaşayan insanların haline
ağlayanlarda var gülenlerde var.
yaşam için mücadele veriyorlar.

bu nasıl hayat

kimisi yatıyor sıcak yatagında
kimisi yarinden ayrılmış hüzünlü geziyor.
kimisi evsiz ve barsız dışarı da kalmış
kimisi ise gece yaşayan alemci insanlardan

bu nasıl hayat

kabristanda yatan mefteleri düşünelim
kimisi elleri kınalıyken
kimisi sahibelerden
kimisi günahgar insanlardan
ancak bunların hepsi Allah kulu.

bu nasıl hayat