Yine Adınla Başlıyorum...

Yarı açık cezaevi kadar yarım...

Utandırılmış çocuklar gibi...

Bir günün anlamını kavramak...

Belki bir daha olmamak

Bütün eksik soruları cevaplayan..

Adın ile başlıyorum ....

Yeni sorunları tanımlayan

Adın ile bitiriyorum....

Cana can veren

Candan ruhu çeken....

Bir günaha bile değen.....

Adını çağırıyorum......

İçinde bulunduğum saçma sapan beden...

Her şeyin başladığı o kutsal yerden....

Hem geçmişten hem gelecekten....

Tam bir tutsaklık biterken...

Ben yine adınla başlıyorum....

Sanki tüplü bir televizyonda karıncalanırken..

Karınca kararınca tercihler...

Ah binlerce yıllık sahipsiz mülteciler....

Adına sığınıyorum....

Bir balgam gibi sökülürken içimden...

Yokluğunun radikal sancısı....

Derin bir ahtır kalpten geçen...

En sarp çağlayandan düşerken....

Yine adına birikiyorum....