Yılmaz Nazlı Şiirleri - Şair Yılmaz Nazlı

Savrulmuş saçları, perçemi burma
Nakış, nakış benler, yüzünde sırma
Kirpikler ok olmuş, kaşları sorma.
Ay parçası gibi, hoş komşu kızı.

Aşkınla sevginle, aştım bendimi.

Seni dost bilmiştim, değer vermiştim,
Dostu düşmanımı, tanıdım şimdi.
Kardeşim gibiydin, öyle sevmiştim,
Yanılmışım meğer anladım şimdi.

Yedi kat yabancı, yapmazdı bunu

Her sabah bir yeni gündü, Beklentiler, halka yöndü, Yönetimin başı döndü, limlerde zalimlik var. Kale göçtü deprem büyük, Hayat durdu nefret körük, Dağılıyor bölük, bölük, Tabanda bir bozukluk var. Pil tükendi lamba söndü, Her günümüz düne döndü, Her gelen bir duvar ördü, Karanlıkta çok şeyler var. Vurgun büyük, kaynak ortak, Hedef şaştı, gelir kıyak, Yürekleri yakan alçak, İçinizde adam mı var, Eşkıyalar sardı bizi, Her fırsatta dizi, dizi, Tırmaladı kaldı izi, Kanayan bir yaramız var. Bir el balta, bir el nacak, Belde silah, elde bıçak, Sarhoş berduş cadde sokak, Çılgınlıkta sınır mı var. Anlatmakla bitmez konu, Hak etmedik bizler bunu, İşte geldi yolun sonu, Yolunuzda bozukluk var. Meclisteki zalim ağa, Tuzun kuru, keyfin fora, Yuta, yuta oldun boğa, Soyulmadık neremiz var. Fukarayı ettin batak Zenginlere oldun yamak, Sana serbest bize yasak, Her yerde bir menfaat var. Demokrasi varsa nerde, Zengin fakir ayrı yerde, Halimizi gel bir gör de, Dayanacak yürekmi var, Yılmaz’ım bu nasıl Pazar, Her gelen bir başka yazar, Kim ne alır, kim ne satar, Kantar’da bir yolsuzluk var. Yılmaz Nazlı 30.04.2012

Seni, öyle sevdim, öyle sevdim ki,
Bir gün bile sensiz, sensiz olmadım.
Seni, öyle sevdim, öyle sevdim ki,
Senden başkasında, hayat bulmadım,

Ömrümde ilk ve son, baktığım sensin,

Doludizgin gelme, artık üstüme.
Her hatamı vurma, yeter yüzüme.
Ecel Şerbeti’ni, koyup önüme.
Ellerine kına, yakıp da gitme.

Ne beni güldürdün, nede kendini.

Okula gitmemiş, sınıf görmemiş.
Kemale ermemiş… Azmış P K K.
İlimsiz, bilimsiz, kültür almamış.
Dağlara alışmış… Şaşmış P K K.

Yaşamış dağlarda, in’de oyuk’da,

Ayaklar altında, bir paspas gibi,
Ezildin çizildin, battın Allahsız.
İpini koparmış, bir hayvan gibi,
Olur, olmaz yerde, bittin Allahsız.

Kimlere inandın, kimlere kandın,

Tükenmiş bir ömre, ne desin dilim.
Dönüşü olmayan, yoldayım, Ahbap.
Ağardı saçlarım, büküldü belim.
Kaybettim yazımı, kıştayım ahbap.

Gençliğim sır oldu, uçtu elimden.

Kadere isyanım senin yüzünden,
Dinmedi yaşlarım bir gün gözümden,
Bir gölge misali her gün peşinden,
Bir hafiye gibi gezmem mi gerek…

Ben sana düşkünüm ben sana vurgun,

Yaptığın yanlışlar dağları aştı.
Kırdığın çömlekler, boyunu aştı.
Haddini bilmedin, dünyalar şaştı.
Yalanın başını yesin sultanım.

Ne suya dokundun, ne de sabuna.