YILMAZ HELİMERGİN HAYATI
Tarumar ederken zamanı
yalnızlık üzerime üşüştü.
an durdu,
ben gittim...
ölümüyüm ne!
Tam;
üç bin yıl önceydi.
doğuyordum güneşe...
aynı anda
ölüyordum geceye.
işte
bu kargaşada
sesleniyordum;
Ben;
her yerindeyim her yerin.
ve
bazen hiçbiryerdeyim.
yine de
her yerdeyken
hiç bir yerde gezinirim.
yersizim...
Ben;
herkes olurum
hiçkimseyken.
bazen
hiçkimsenin içinde herkes olurken,
herkeste hiçkimseyim ben.
kimliksizim...
belki de
Ben;
özündeyken özümün
hiçkimsesiyim kendimin
ve yahut
hiçbiryerde her şeyi
her yerde hiçbirşeyiyim...
Eserleri
KENDİSİ BAŞLI BAŞINA ESER OLMAK İSTİYOR ANCAK, BEYHUDE BİR ÇABA UĞRUNA UĞRAŞ VERDİĞİNİN O DA FARKINDA...VE FAKAT BU UĞRAŞI SÜRDÜRMEKTE NEDENDİR BİLİNMEZ ÇOK KARARLI...
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!