Yılmaz Güney Şiiri - Sinan Karakaş

Yılmaz Güney

Aydınlardan bir aydın, bu insan Siverekli,
Zulümle mücadele insan için gerekli,
Yılmaz Güney adıyla sanıyla çirkin kral,
Pısırık olamazdı oydu aslan yürekli,

Kıran olsa da kırıl sakın ola eğilme,
Ağlayanlar oldukça, insan isen hiç gülme,
Anlamlı bakışından şu anlam çıkıyordu,
Ey Yılmaz sakın ola, düşünmeden çekinme.

Düşünen insanlara, denirdi bu adam uç,
Oturma suç kalkma suç, düşünme suç yazma suç
Bu süreçte güçlünün bu millete mesajı
Güç bizde biz millete, bırakır mıyız pabuç,

Bedenler sürgün olur, ruhlar asla sürülmez,
Zalimlerin ardından, dua eden görülmez,
Yılmaz Güney'in hala, sürgündedir bedeni,
Mazlumlar can verse de, biliniz ki hiç ölmez.

Bitsin artık bu sürgün, getiriniz Yılmaz'ı,
Bütün sevenlerinin, budur dua niyazı,
Karanlık dönemlerden, bugünlere ulaştık,
Asri Mezarda hadi, başlasın artık kazı.

Aydın derdest etmeye bu güçler bayılırdı
Bırakınız yazmayı düşünmek de yasaktı
Karanlık dönemlerde her şey suç sayılırdı
Biri bir şey dedi mi hemence yayılırdı.

Bir karanlık dönem zaman tünelindeydi
Özgürlük şarkıları herkesin gönlündeydi
Bu karanlık dönemin militer mimarları
Sanıyorlardı her şey, kendi ellerindeydi.

Hiç bir zaman yılmadı yılgınlık göstermedi
Kendince çarpıklığa karşı direnç gösterdi
Oda her insan gibi güzel günler isterdi
Gül bahçesine girdi gülleri hiç dermedi