Yılmaz Aybar Şiirleri - Şair Yılmaz Aybar

Bugün varız
Ve ne mutlu bize ki
Varlığımızın farkındayız

Yarın yok olup gideceğiz
Ve yine ne mutlu bize ki

Adana Otistik Çocuklar Derneği Başkanı
Sosyolog Fehmi Kaya
“Otistiklerin beyninde inanç alanı yoktur.
Allah’a inanmayı bilmezler.
Doğuştan ateisttirler” demiş.
İnsan bu sözleri duyunca şunları düşünmekten kendini alamıyor:

Ninemin bohçası gibi kafanız,
Nedir bu rüküşlük Allahaşkına?
Tepeden tırnağa sarkık urbanız,
Nedir bu rüküşlük Allahaşkına?

Açılıp saçılın diyen mi var ki?

Her ülkeyi öz çıkarları için
Rahatça kullanabilmek uğruna
O ‘Süper Devlet’ istiyor ki,
Tüm devletler kendi ülkelerine ihaneti,
Yalancılığı,
Dolancılığı,

Seneler geçtikçe dünyada düzen
Yazık ki daha da sarpa sarıyor,
Var olan sorunlar çözüm beklerken
Bir de yenileri yaratılıyor.

Olanca hayâller gidiyor boşa,

Bir kez savurduğunu hangi yel verir geri?
Hangi rüzgâr getirir geçen güzel günleri?


Gözden kaybettik sisli ufukların ardında
Dönüşsüz iklimlere uçan güzel günleri.

İnsanların istekleriyle
Vardıkları sonuçlar çelişiyor çoğu kez.
En fazla aradıkları,
Özledikleri,
Sözünü ettikleri şeylerin
Uzağına düşüyorlar zamanla,

Birilerine sorarsanız
Vaktiyle neler olmuş ülkemizde neler!
Dinsizlik öylesine almış yürümüş ki,
Camilerin bazıları kapatılmış,
Bazıları ahır yapılmış güya,
Neyse ki sonra demokrasiye geçilmiş de

Okulluydum eskiden
İki dirhem bir çekirdek
Dostlar derslerimle ilgilenir
“Türkçen, matematiğin nasıl?
Notların kaç? ” diye sorarlardı
Söylerdim

Ey ‘Nedir bu ülkenin hali? ’ diye vahlananlar!
Kabullenin artık şunu:
Atatürkçü geçinen siviliniz ve askerinizle
Sizlersiniz,
Sizlerin gafletinizdir bu hale sebep,
Zira kendisinin demokrat olmadığını mertçe,