Yılmadım Hiçbir Zaman

Yanar yanar dururum
Atarım kendımı mazının kollarına
Bır ızdırap mevsiminde kaybolurum
Dalarım cok cok uzaklara
Hazan vurur yapraklarıma
Sararırım dertlerın kucağında
Serilirim futursuzca yerın kucağına
Kalkamam bir müddet bakarım etrafa umutsuzca
Oylece kalıcam sanırım her defasında
Ağlarım yanarım kendimi parçalarcasına
Tutunmaya çalışırım Kaderime imanıma
İste o zaman doğrulurum azimle ve inacla
Bi kendime geliveririm
Unutma bu dunya imtihan meydanı derim
Rabbim sevdigine dert verirmiş derim
Kendimi böyle tesellı ederim
Yılmam yılmadım hıcbır zaman
Cunku bılırım kı sabredenlerın yanındadır Rahman
Sığınırım derim Rabbime bırakma benı nolur hiçbir zaman
Bırakma nolur bırakma kı Rabbım budur Senin şanına yakışan