Yıllar yılı hiç durmadan eziyet
Çektim ve de hergün çöktüm yılmadım
Şükür Allah vermiş bana meziyet
Derdimi şiire döktüm, yılmadım...
Yaşadığım tüm mevsimler yalandı
Başımda hep akbabalar dolandı
Ömrüm hergün açamadan solandı
Ne kuruttum ne de söktüm, yılmadım...
Şefkat, yırtık yüreğimi dikendi
Kader gelip arkasından sökendi
Umutlarım günden güne tükendi
Geleceği iple çektim, yılmadım...
Çevirdiler hep biçimden biçime
Zorladılar beni sefil geçime
Yalnızlığı nakşettiler içime
Binlerin içinde tektim, yılmadım...
28.05.2005
Hikmet NazlıKayıt Tarihi : 16.3.2013 03:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Nazlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/16/yilmadim-8.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)