Yılların Dayanılmaz Ağırlığı

Yılların;
Dayanılmaz ağırlığı var
Anılarımın üzerinde.
Ağlarken
Beyoğlunda terkettiğim
Çilli Sevdiğim
Nerede,
Şaha kalkmış
Deli aygır
Gençliğim.

Sönmüş sobanın üstünde,
Fokurdamasını kaybetmiş
İsli çaydanlık.
Her sabah avuturdun beni.
Şimdi
Suratın niye asık.
Bıkıp gitmedi
Şu yüzsüz yalnızlık.
Evim, aşım. karım
Sanki nikahlandık.

Uzaklaşıp,
Kaybolmaya çalışan
İkindi Güneşi;
Hergün karşılaştığımız
Aşinamsın.
Yazıp-çizersin
Bilinmeyen bu öyküyü.
Ne zaman deşifre olacak
Yaşamın büyüsü.
Ha gündüz, ha tüm renkler
Hiçbirşey kar etmiyor bana.
Nahoş, kimliksiz geceler
Sarıp-sarmalıyor bu öksüzü...