Yıllara Düşenler Şiiri - Serhat Sungur

Hep gördüğüm yolda
Görmediğim yıllara yürüdüm
Geceler ne kadar uzun bilir misin?
Sen ne kadar bendesin bilir misin?
Aynaya bakmayı
Kendimi sevmeyi unuttum
Beyazlara da alıştı gözlerim
Yalan yok
Ben yıllara sen göçlere alıştın
Bu işin ameli
Göç oldu Güç olmadı nezdinde
Döndün durdun görünürlerde ama
Sevgi nasıl unutulur sence
Kaçıp gizlenerek mi başka yerde
Hatıralar bitmeye durunca gözüm önünde
Seni düşündüm en nihayetinde
Harap etme kendini üzülürüm
Eğleme sen hiç beni de
Yıllara düşünce hatırlayacaksın zaten
Yavaş yavaş sana geliyor eli belinde