Yıllar var ki sevmedin-sevilmedin ey gönlüm!
Ne haldesin kim bilir; kaç parçaya bölündün!
Elinden gelen tek şey:susmak mıdır sadece?
Sen ki Yaradanınla dopdolu bir gönüldün!
Kırdılar kaç kez seni; kırdılar ki ne kırmak!
Söylenecek sözlere susamışken bu dudak,
Sesin bile çıkmadı; şöyle dursun haykırmak.
Yıllar var ki sevmedin-sevilmedin ey gönlüm!
Sevgilide güzelken sevginin tecellisi,
Sevginin hürmetine Sevdiren'e sığındın.
Aradığın neydi ki bulduğundan kaçtın hep?
Hakka şikayetine kendini, neydi sebep?
Anlamadılar seni; anlayamazlardı da!
Onlar hiç''sevmemişler-sevilmemişlerdi ki''
Sahibine kendini ezelden vermişken sen
Birbaşka sevgiliyi sevemezdin istesen!
Yıllar var ki demedin,diyemezdin ey gönlüm!
Yalnız AŞKtı sırdaşın; yalnız AŞKTI tam bu hal!
Bu AŞK'ın kanunu bu Kalu-Bela'dan beri.
Böyle yaşanmasaydı çekilir miydi vebal! ! !
Kayıt Tarihi : 1.3.2010 09:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlümü esrarlı bir perdeyle sunuyorum gönlünüze; perdeyi aralayabilene AŞK olsun!
TÜM YORUMLAR (2)