Gün geçti ay geçti yıllar kördüğüm,
Rüyamda hayalin gene gördüğüm.
Sararan yapraklar bana benziyor,
Hayatım kar gibi her gün eriyor.
Mevsim gibi hayat bir gün bitecek,
Bu çığlık, bu figan elbet dinecek.
Geriye ne kalır senden ve benden,
Yükselir sema ’ya aşk, sevgimizden.
Beni sonsuz kılan sana varıştır,
Belki de önünde son yalvarıştır.
Sevgi'den bir ateş yakalım gel de,
Anlasın kâinat bunu sayende
H.Arpacı,09.10.2015,Üsküdar
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 9.11.2019 00:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Arpaci](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/09/yillar-kordugum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!