Yıllar Hesap Soruyor!
ÖMRÜM BİR KETEN KUMAŞ
KASNAĞIMDA NAKIŞSIZ...
SARFINAZAR ETTİĞİM,
YILLAR HESAP SORUYOR!
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Güzel demişsiniz
dilinize sağlık
güzel ve sade bir anlatım, ne yazık ki insanın varlık sebebini unutupta gayesi dışında çırpındığı dönemler çokça oluyor. İnşallah bir anlık bir idrak halimizin hatırına, hatırlıların hatırına rahmetle muamele görürüz.
DİRİ MİYİZ?
Hayat dediğimiz şey; canlı olmak, diri olmak, yaşıyor olmak değil midir?
Yaşamak; sadece nefes almak, yemek içmek, gezip tozmak, uyuyup uyanmak ve dua ve şükür etmekten mi ibaret diyesim geliyor.
Elbette ki bunların hepsi yaşamanın gereği.
Ancak bize biçilen ömrün de hakkını vermek gerekmez mi?
Ömrü, işlenmek üzere bir kasnağa çekilmiş kumaş gibi düşündüysek eğer, işlenmesine neden mani oluyoruz?
Neden geçen anın, saniyenin, günün, gecenin, yılların değerini bilmiyoruz?
Sanki bize verilmemiş de, öylesine har vurup harman savuruyoruz.
Sonra da önüne set çekilmiş hayat ırmağının mecrasında akamadığından dem vuruyoruz.
Öyle ki, her bir kum tanesi nice feryadın ahıyla ufalanmakta, mânialara harç olmakta.
Akması, yaşaması, hayat bulması unutturulmuş ve o hale dönüşümünü bekleyen beden misali…
Topraktan geldik, toprağa gideceğiz.
Hak’tan geldik, hakkını vererek yaşadığımız şüpheli bir hayatla Hakk’a gideceğiz.
Ruhun akışına, gönlün mecrasına baraj olan beden, ahların vebalini taşır inşallah.
Geçmiş olsun demeye ramak kaldı.
En derin sevgi ve saygılarımla…
Hikmet Çiftçi
19 Haziran 2020
güzel bir şiir okudum kutlarım
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta