Yıllanmış Hatıralar
Rafa kaldırdım her şeyi;
Geçmişe dair ne varsa...
Hüznümü, sevincimi, kahkahaları...
Tozlanmış, yıllanmış bir kitaptan farksız
Şimdi ömür.
Bu tozlu kitaptan bana kalan:
Ak düşmüş saçlar, görmez olan bir çift göz.
Ne manidar bir hediye!
Her gün tekrar tekrar hissetmek...
Acı veren bir öykü gibi,
"Ben buradayım" der gibi...
Yıllar, anılar bir kitabın arasında değil;
"Burada, karşında" der gibi.
Artık dayanmaz oldum;
Kitabın sonunu bekler gibi,
O son sayfayı bekler oldum;
O son cümleyi, kelimeyi, heceyi ve noktayı.
Kayıt Tarihi : 27.12.2025 03:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!