Yanacak yanmis ve yanmasi sönmeye yakin coban atesleri
Deredeki sudan ve uzaktaki nehirden topragin yurdu nere diye sorsa
Yitiklerinden döner gelirdi irmaklarini umman eden cark
Gezse dolansa hani bir zaman dertlisi kaval sesi
…… kupkuru ve uzak tüm yilkilarini hoyrata hoyrata hoyrata ….
Körpesi kuzulanmis cicek sürüleriyle söylesse dillesse navruz bahtiyari bahar
Yazin güzün herdaim kanatlasrinda karli bulutlar tasiyip
Cesmeleri ictikce yandiran yudumdan susuzlugunu soran bozkirin
Diledigi düslere iletip sila calgisindan ask teller baglayip söken fermana
Hersey kendinden bilirdi ve sevmenin yurdu ince dallara sevdali kuslar kondurup
Süphesiz dagin adini ask koyardi
Bagrini Erciyes`e baglayip,
…kendi yüregi kefilligine tutusturup bitistiren efsane
Seyfi Karaca…………..Kasim / 14
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 11.11.2014 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!