Biz hepimiz yılgın
kıpırtılardık rüzgarda
bekleşen, izin verildi
geleceğe ektiğimiz
tohumlara; suç oldu
benliğimiz, tarihimiz,
rahat yüzü görmedik.
Yer aldığımız kaygan
zemin kıstırır, sıkışır
yüreğimiz. Biraz
daha nefes, açtırır
güllerini esrikliğin;
tanınmaz olmuşuz
aynalarda.
Ya kendimizi bulsak
gerçek boyutlarıyla
içine düştügümüz
bu yabanda ya da
bizi yetkinliğe zorla.
24/03/2005
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 24.3.2005 16:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/24/yilgin-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!