Yer gök bulanmışken
Bir gök sesiyle uyanıyor insan
Nefes bile kesilen
Bir korkunun içinde oluyor sima
Bir selen ki ağır ağır
Kucaklıyor bedeni her köşeden
Yağmurun bile inmediği gökten
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
