Yıldızlarını Soldurmasın Karanlıklar

Billur bakışlara hüzün çökmesin,
Avuçlarını terletmesin umutlardan uzak kalmak.
Saçlarını dağıtmasın mecburluğun karmakarışık rüzgarları,
Kar yağarsa umutlarımıza bahar günleri,
Sonra umutlarımız dikenli tellerle sarılır,
Yıkılır sonra gönlüm,dünyam yıkılır.

Nur damlası gülüşüne keder düşmesin çiçeğim,
Bedenini titretmesin ayazları yalnız gecelerin,
Karanlıkların gölgesi vurmasın baharlarıma,
Yüreğine ektiğim sevda tohumları kurursa sonra,
Bedenim umutsuzluklara hapsolur,
Can çiçeklerim ölür.
Üzülür sonra papatyam,
Can suyu dökülür…

Ruhumun yapraklarını soldurmasın çöl kurakları,
Çatlatmasın sevdamızın susuzluk dudaklarını,
Ağlamasın asla mecburluklardan göz pınarların,
Yüreğim yangın yeri olur sonra,
Dünyam yıkılır,
Sökülür yüreğim yerinden sökülür…

Yıldızlarını soldurmasın karanlıklar,
Umutlarımı üşütmesin ayazları gecelerin,
Yüreğim yanarsa hüzünden dağlarda yanar,
Kıyameti olur yıkılan sevdamın,
Omuzların başıma yastık olsun isterim yandığım gecelerde,
Ellerin ellerime güven olsun,
İnançlarımı teslim ettiğim güven kaleleri yıkılmasın.
Hüzünlerin yüreğime göm,
Eritir onları sevdam.
Sensiz dünya dünya değildir benim için,
Seni çok seviyorum nur yüzlü papatyam…