Seni Anlatmak Şiiri - Ferhat Eren

Benden seni anlatmamı isteselerdi
Bir bahçe anlatırdım bembeyaz papatyalarla süslü dört bir yanı yemyeşil çimler üstünde
İçinde bir gonca gül tek başına,
Kızıl dudakları güneşe gülümseyen

Seni yazmamı isteselerdi uçsuz bucaksız şiirler yazardım,
Her hecesi sevgi damlayan,
Kokladıkça buram buram sen kokan,
Gök kuşağından almış rengini,
Yıldızları kıskandıracak kadar güzel bakan.
Ufuklar dolusu umut yazardım,
Günlerimi seni anlatmakla harcardım.

Deselerdi ki tarif et onu...
Melekler kıskanır diye anlatmaya korkarım melek yüzünü,
Nasıl tarif ederim gözlerindeki bahar güneşinin aydınlığını,
Bin bir çiçeğin kokusunu teninde toplamış sevda bahçelerinin rengini anlatırdım.
Morarıncaya kadar dudaklarım…

Sabah meltemlerini dalgalandıran saçlarının kuş tüyü omuzlarına dökülüşünü,
Pembe rüyalar gördüğüm dizlerinin, huzur abidesi dünyasını anlatırdım...
Dilim yoruluncaya, yüreğim duruncaya kadar...

Çiz onu deselerdi...
Gözlerimin rengiyle çizerdim endamını desen desen,
Her çiçekten bir yaprak koyardım saçlarının tellerine,
Sevgi dolu yüreğinin ortasına koyardım dünyayı,
Mavi yağsın isterdim yağmurlar gökler yere ininceye kadar,
Her yana ismini kazımak isterdim takatim bitinceye kadar...

Ve isterdim ki...
Nur yüzünü hep avuçlarımda tutmak
Götürürdüm tutup ellerinden keşfedilmemiş uzaklara,
Hiçbir dünyalının elinin erişemeyeceği kadar uzak,
Yaratana secde ederdim,
Seni var ettiği için melekler kadar saf ve narin
Ruhunu, ruhuma eş ederdim yaşadıkça alemde bedenim,
Anlatmaya gücüm yetmez,
Bir bir anlatmak değil yaşamak istiyorum,
Seni çok ama gerçekten çok seviyorum...