Yıldızlarını Kaybetmiş Gökyüzü Gibi

Sende o sisli gidişin gibi en aydınlık çehrenle döneceksin.
Bense yıldızlarımı kaybetmiş bir gökyüzü gibi bakacağım yüzüne.
Parçalanmış bir kalp bulacaksın aşksızlığınla.
Sende o zaman kahrolacaksın benim yok oluşuma.
Yosun kokacak gözlerin, gözlerime dokundukça…
Utanacaksın, o en biçare bana sokuldukça.
Yaşarken öldüren sen, ölürken yaşatmak isteyeceksin beni tüm varlığınla.
Ama çiçekler solduğu zaman asla uzun yaşamaz unutma.

Hiç gitmeseydin
…
Bırakmasaydın ellerimden gökkubbem gibi asılı duran ruhunu.
Ellerinsiz bir yalnızlıkla vahşileşti tüm o güller.
Oysa sevgiyle besleniyordu kökleri yüreğime kadar değer o güller.
Şimdi
…
rengini yitiren tüm vahşilikleriyle ruhumu paramparça acıyla dikenlerine eş tuttu tüm sevgisizlikler.

Hiç yitmeseydin yitikler denizinin en diplerinde küf tutmasaydın.

O sisli gidişin gibi.
Bense yıldızlarını kaybetmiş gökyüzü gibi.