Kapılar kapanıyordu bir bir
Yollar ayrılıyordu ihanetlere
Gülüyordun sen
Açmaya kıyamıyordun
Gül gibi kurursun diye
Söylemeye doyamıyordun
Kurşun gibi vurursun diye
Sana bir süprizi vardı
Bıraktığım emanetin
Yeşil bir çizgi gibi
Gitmeden..
Arzın merkezine
Asla haykıramadım
Kapılar kapanırken
Arkasında değildim
Omuzlarım yıkıktı
Ve başım dik duruyordu hala
Yıldızların şarkısını söylerken
Bana bir avuç kül bıraktın
Anılarla dolu bir sevda ormanında
Her gün yanarken
Acaba mutlumusun
Kayıt Tarihi : 1.2.2007 18:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!