Yıldızların Hikayeleri Şiiri - Emrullah ...

Yasadim ben, benden once hic kimse yasamamis gibi.
Sevdim, sanki bu duygu ilk defa bir kalbe konmus gibi.
Yürüdügüm yollar kaldirim tasi degil, yumusacik toprakti.
Sevdigim kizlar hep masum, saclari kekik kokardi.
Yasadigim sehirlerin yildizlari vardi,
Yildizlarin hikayeleri.
Bana ve yurdum insanina dair,
Fantastik ve süslü hikayeler.
Ben yazdim hepsini, çoğu yalandı.
Gönlüm bir müddet oyalandı,
Süslu ve masum hikayelerinde yildizlarin.
Kendime yan karakter verdim, gunese figuranlik.
Baskarakter yoktu, sen yoktun.
Hikayeler yalandi, bu dizeler kadar hem de.
Kalemim tutmasaydi keske.
Hiç yazmasam,
seni hatirlamasam ne olurdu.
Hayalini tasimasam hafizamda.
Bana seni hatirlatan sokaklari kapatsalar.
Ismini tarihten silseler
Resimlerini karartip, hatirani yasatan yerleri simsiyah boyasalar, ne olurdu.
Yildizlari cizseydim ben, sehrin her kosesine.
Icinde "sen" olmayan
Icinde kekik kokan saclariyla bir masal kahramanin oldugu
Kucuk ve sevimli bir oykude,
Arkama donup bakmadan
Inansaydım bir yalanciya.
Belki merhem olurdu utopyalarim,
Icimde dinmeyen sanciya...