Yıldızların En Uzak Yerinden
Yıldızların en uzak yerinden,
Kalbinden, görünmez karanlık gecelerden,
Seni beklerim düşlerimde.
Bir kar tanesi gibi koşarım,
Çığın altında ağlayan bir çocuk sesi duyarım.
Belki de bu yüzden yaşıyorum, kim bilir?
Kurtulurum çığın altındaki denizinden,
Yeniden doğarım belki.
Umutlar olur belki, güneş de yeniden doğar.
Kaybolur mevsimler, anılar biriktirdiğim yerden.
Umut olur belki, gökyüzünden melekler iner yeniden.
Tut ki ellerimden, başlasın yaşam yeniden.
Ne istersen iste hayallerimden,
Eksilmez yüreğimdeki sevgi.
Kim bilir kaç gece, kaç mevsim geçer yaşamımdaki dönenceden?
Kaç gece oldu? Günler, mevsimler, yıllar geçti seni görmeyeli.
Unuttum sanma sevgilim,
Yıldızlar altında kaç yıl olsa da beklerim seni.
Kayıt Tarihi : 16.2.2025 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
