Yıldızlarım Mavi Şiiri - Janet Kohen 1

Hasreti sevmezdim bir türlü peşimi bırakmadı ayrılık
Yanım ezik sen özgürsün git gitme diyemedim ne yazık

Sen düş perdemin Tanrısı ben doğan kızıl günesin olayım
Dünyanın dönümü gecenin karanlığı bedenim ol nedenim

Yer ile gök aşkının gönlünde pervanesiyim bu diyarlarda
Bir düş hummasındayım hecelerim ayaz dilim lal dudağımda

Hey dünya sürgünüm ölümün suretini çiziyorum sari sularda
Leylak bahçem dört mevsim sensiz yitik nehirlerim bir bakışına

Düşler uçurum kenarları kadar yakınımda sensizlik bana olum kadar yakın
Yüreğime acı yükleyen kahır dolu kara mektupların sandığımda kul yanık

Gözler askımızı anlatır sevmedin özlemedin yüreğime acı yükleyen kahır
Hicranıma inat..! ! Bahçem hala yeşermekte geceye inat..! ! Yıldızlarım mavi

Uzak diyarlarda olsan bile saklarım yüreğini en karanlık yerimde yüreğimde
Sen düş perdemin sanrısı ben doğan günesin olayım Sonsuzluk adına

Dünyanın dönümü gecenin karanlığı bedenim ol nedenim olsa da ölüm
Ask mabedim ecelsiz ölüm son nokta alabora yolculuğum göründü

Hazindir ayrılık hiç var olmamış gibiyim dibe vuruyor sensizliğin rotası
Loş gecelerde haykırıyorum ey hain uzak diyarlar kanatlanıp uçarım

Ah hain ayrılık yokluğunu hayal ettiğimde bile hissederim içimde seni
Ömrüm sana heba olsun bu yangının sureti aşktı adi sendin bir tanem

Tenimi okşadığın her an acarım gonca gülleri yasarım tüm mevsimleri
Yalnızlığım ısıtacaksa yüreğini kes biletimi ger çarmıha bam telimden

Askın tohumlarını filizledik hayat hikayesine yazdık ask'a yolculuk
Kınalar tazeyken yaran kalbimde mıhlanmış yazdım ismini deli mavi

Gözler yalan söylemez böyle sevgi sevda olsun menekşe gözlerinde
Deliler gibi aşığım içimi titretir her yazdığın mum kokulu mektupların

Bunun adi olumsuz ask buna yürek dayanmaz takvimler isyanda artık
Mutluluğu yakalayacağız elbet bilinmeyen limanlardan gelen gemiyle

Sürgün heceler şiirlerimde kanla yazdım sevda destanları adi uzak diyar
Omur boşa döner aşıkların sırdaşı mavi denizler gizemli akar akar yakar

Acı verse de zaman dilimi yüz yüze geliriz bu cihana bir daha dönmek
Hayal olsa bile heyecan ve tutku kayıp kentin yolculuğunda olumdur

Şimdi bir başımayım düşlüyorum yaşadıklarımı sorgularken hüznümü
Uzak diyar hayatın yolculuğunda tamamlanan hüzün ask ve ölüm...

JANET KOHEN