Yıldızları Savuran Uyku

Bugün de rüyadan bir şeyler topladım:
Yastıkta kurumuş çiğ damlaları,
Gözlerimi açmadan uçup giden bir yüz,
Ve yarım kalmış bir kuş sesi…
Hepsini gecenin cebine sakladım,
Biraz ıslak, biraz samanyolundan çalınmış.

Uyanmak,
Sabahın eşiğinde bir yaprak düşüşü oldu bana.
Çünkü rüyada olan her şey,
Gerçeğin kırık bir camı
Bugün de öyle…
Bir sokak vardı, hiç bilmediğim ama
Ayak izlerimle dolu
Sen oradaydın,
Sonbahar yapraklarıyla fısıldaşıyorduk,
Yağmur değil, sessizlik ıslatıyordu saçlarımızı.

Rüyalar,
Kendimi kök saldığım tek toprak.
Uyanınca,
Bir aynadaki yabancıya dönüşüyorum.
Ama orada,
Senin sessizliğin bile bir nehir gibi akıyordu.

Bugün de rüyadan bir şeyler topladım:
Çocukluğun tozlu salıncağı,
Denize atılmamış bir çakıl taşı,
Ve senin bıraktığın çatlak bir tebessüm…
Hepsini bir kilimin desenine işledim,
Gün yorulunca dokunduğum her ilmek bir anı.

Bak,
Dalgalar rüyalarımın kumlarını okşuyor
Topladığım her "keşke", bir kumul yıldızına dönüşecek…
Yarın yine toplayacağım,
Çünkü uyku, gerçeğin çiçek açmış hali.