Yıldızları Gördün Mü? Şiiri - Muhammed L ...

görmeyi istediğin her şeyden muaf,
ölmeyi istemem de oldukça tuhaf,
ayakkabılarını çıkar,
herhalde oyuncak sırtındaki bıçak.

sallan azıcık çocuk,
ve kanım turuncu.
yıldızları gördün mü?
bu gece simsiyah sema.

bu gece simsiyah sema.
yıldızları gördün mü?
bu gece simsiyah sema.
yıldızları gördün mü?

görmedim bayım hayır,
bu gece güneşi bile görmedim ben.
ay denen şeyse yok, onu aklım uydurdu.
bilmediğim her şeyi öğrenme zamanı.

belimde tabancam,
gözlerim bayık bakar.
bu gece başucumda duran fikirler namlumun tam ucunda
durmakta.
ahmaklar.

ve ben bir şey soracağım,

yıldızları gördün mü?

çünkü,

bu gece simsiyah sema.
yıldızları gördün mü?
bu gece simsiyah sema.
yıldızları gördün mü?

haklılığın kuytusu, bu aklımın uydusu,
ölmek için dahiyane bahaneler uydur.
çok komiksin dostum,
bense hiç değilim, o yüzden gülmüyorum.

dinle, özdemir asaf'tan, özlenir araf da.

"latif hislerim karşında mahcup duran
bu beni benden alan büyülü kokun yani,
öylesine anlamsız hislerim anlamadığın,
ben ruhumu hiçlikte arayan acizin biri.

ben sensizlikten korksa da sana ihtiyacı olmayan zavallı,
sen gamzesinde mezarlık yatan biri, tebessümün ceset gibi,
anlatmaktan yoruldum, ağlamaktan yorulmasan da.
saçmalık, çünkü,
ben hâlâ seni seviyorum.

bir sorum var beni sensizlikle sınayan acımasızlığına,
bu soru beynimi kemiren, lütfen bana bir cevap bahşet.

bu gece simsiyah sema,
ben göremedim,
ya sen,
sen bugün yıldızları gördün mü?"

bu gece simsiyah sema,
yıldızları gördün mü?
serseri ve karamsar veda,
peki sen hiç öldün mü?