Yıldızlara Bakmak Şiiri - Aygül Kılıç Yı ...

Akşam yıldızları denilen
Unutulmuş ışıltısı büyük kent göklerinin
Baktıkça yakınlaşır her biri
Akarken ışığı göğsüne sen çıkarsın gökyüzüne
Tapınılan bir totem biraz İsa
Ya da Bakire Meryem kılığında…

Öyle parlak öyle uzaktırlar aslında
Kısalır yine de o uzun aralar
Sen dokunurken kirpiğinin ucuyla
Buluşursunuz hep birlikte
Saçlarında yıldızlar oluşur

Gençliğin çağıltılı bir ırmak
Hem kadın hem erkek aslında delikanlı
Karışır köpüğüne özlemin suları
Öpülesi ellerine durmaksızın

Açar ırmak bembeyaz kasıklarını
Özlemiştir nicedir o uzak buluşmayı
Dökülür ışıkları gecenin çarşafına
Sulardan toplarsın yıldızları
Dokunursun ıslak

Kocaman gözleriyle tanıktır dolunay
Dağların göklerin ve ırmakların
Tutkusunu büyüten dünya yürekli sevgili
Sular kadar çocuktur hâlâ
Aşk yarasını taşıyan göğsünün ortasında
Gözesi dağlanmış bir ırmak doğar
Yakıp gömmüştü oysa küllerini bir denize
Batırdığı gemilerin ardından ağıtlar yakar
Badem ağaçlarına tutkuludur kar güllerine
Öptükçe sulardan güzelliğini
Saçlarından yıldızlar ağar

MUNZURAY