Ortalık ıssız, karanlık diyarda yar bekliyorum
Zifiri bir mekan, sisin içinde bekliyorum
Sanki hiç ışık umudu yok, göz gözü görmüyor
Sanki birileri var burada ve hepsi korkudan susuyor
Her şeye rağmen ben seni bekliyor korkmuyorum
Sen geleceksen eğer ölüme razıyım korkmuyorum
Sanki Azrail gelecek karşıma şu anda karşıma
Sırf ben ölümü düşündüm diye gelecek yanıma
Ben Azrail’i değil seni ve o güzel gözlerini beklerim
Sen geleceksen; Azrail’i de def ederim
Gözlerimi kapıyorum, ellerin ellerimde, dudakların dudağımda
Senden gelen nurla bezenmiş ışığı hissettim ruhumda
Rüyamda dahi sen vardın, ama korkuyorum ya ölürsem?
İki korku sardı beni bi gelsen, sen gelmeden ölürsem?
Ben böyle düşünürken, bir öpücük hissettim yanağımda
Düşümden uyandım aniden ve geldin o öpücük senin
Gelmenle birlikte ortam değişti sisler gitti
Azrail gitti, karanlık söndü yıldız oldu, sisler gitti
Nurun sardı burayı, aydınlık geldi
Göz gözü gördü, YILDIZLAR SANA İMRENDİ
Kayıt Tarihi : 5.10.2008 13:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!