Yıldızlar çıkmadan gel Şiiri - İlyas Kaplan

gözlerden uzak gizli konuşalım seninle
umutlarımızı süsleyen hayalleri
buğulu camlarına çizelim
titreyen gönüllerimiz
masmavi bir düşle yükselelim gökyüzüne
parlayıp hiç sönmeyen
mehtap da bir yıldız olalım

aydınlık fışkırıyor her yere şafaktan
farklı bir helezonla aşkımı körüklüyor rüzgar

çıkıyorum huzuruna
seni ne çok sevdiğimi söylemeye
sen ki cennetten lütfedilmişsin
uçup gidelim cennetine gel

yağmur vuruyor pencereye
yıldırımlardan düşen bir ayrılık ateşi
sevmek ateşlerde yanmak gibi bir şey
hayat bitmeden ,can gitmeden gel

yürek titriyor, el ayak titriyor
cemreler toprağa düşmeden gel

kerhen yaşamışız yoklukların kıskacında
meğer ne kadar zormuş güneşi beklemek
ışıklar vurmadan gece ölmeden gel

her şeyden evvel ,seni bekledim
hayalperest ruhumun bitmedi gelgitleri
yanaşan her vapurda seni gözledim
gün batmadan yıldızlar çıkmadan gel

redfer