Seninle buluştuğumu,
Sadece yıldızlar biliyor,
Bir de fısıltımı duyan ruhlar…
Bulutlara, fısıldadım adını,
Yağmurları “Sen” diye damlıyor…
Göllere söyledim,
Halka halka yayıldı sulara…
Denizlerde,
En dipdeki kumlara,
Yazdım adını,
Dalgalar değmedi üstüne…
Kumların altın ışıklarına
Gizledim,
Fırtınalar da savruldu,
Her yana…
Duydun ama dinlemedin…
Şimdi,
Bulutlar dindirdi
Savrulan kumların sesini,
Ve göl öyle sakin,
Denizler gizledi kumu
Daha derinlere…
Gözlerimdeki
Çığlığı,
Baktın ama görmedin…
Kayıt Tarihi : 19.4.2014 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Süyev](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/19/yildizlar-biliyor.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)