Gecenin saat üçü;
Ben yıldızlara bakıyorum.
Yanıp sönüyor,birşeyler anlatıyorlar,
Anlamıyorum
Şu bak,çoban yıldızının yanındaki...
Görüyorsun değil mi?
Sana benzetiyorum.
Kıpır kıpır kayıp düşecek sanki,
Korkuyorum.
Saat gecenin üçü
Yıldızlardan gözümü alamıyorum
Kendi kendime:
''Ne kadar çok yıldız varmış! ! ''diyorum.
Seni yıldızlar kadar çok seviyorum.
Kayıt Tarihi : 30.6.2006 18:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ben geceleri çok seviyorum.Yalnız gecelerde kendimle konuşabiliyorum.Güzeldir insanın kendisiyle konuşması; samimi yalansız ve içten..Dertleşirim kendimle, rahatlarım..Bazan da yıldızlar ortak olur sohbetimize...işte öyle gecelerden birinde yazdım bu dizeleri,biraz yorgun,biraz uykulu ama mutlu...
saygımla...
TÜM YORUMLAR (1)