Yıldızlar Şiiri - Selim Kaya

sallanır durur
göğünde yüreğimin
bin ampullu avize
ağır ve taşınmaz
ezileceğimden korktuğum

bir mermerin ihtişamlı ağırlığı

şu ilerde yanıt bekler gibi
duygularımdan
gülümsemeye çalıştığım meftun
buğulu gözlerim
ağırlaşan göz kapaklarımın altında
uykulu gözlerim

ötelerden el eder
çocukluğum
rüzgarın önünde bir mum alevi gibi
çaresiz
söndü sönecek
içim kıpır kıpır baktıkça
daha,daha ötelere
sanki onu
tekrar buldum gibi
adımı tılsımlı yazılarla
kayan bir yıldızın ışğında
okudum gibi

uzaklarda bir yerlerde
gençlğim asılı
okul,askerlik ve diğer yıllar
onbinlerce ışık yılı uzaklardan
selam gelir
görünmez kuşların kanatlarıyla
işte karşımda açılmış sayfaları
günlüğüm
canlanıyor hatıralar

şurada çoban yıldızına komşu
sanki kopmaya hazır yörüngesinden
kaymaya,başka boyutlara
özlemlerim,özlediklerim
göz kırpıyor,nafile
oysa kalbim,oysa kalbim
her an uçmaya hazır
yerimden
yolculuk nereye

tam üzerinde başımın
öyle yakın ki bana
uzansam tutacağım sanki
duygularım,koruyucu meleklerim
hep ihityacım olacak sizlere
ruhumu yıkayan ışığınıza

ulaşamadığım hedefleri
kodlamıştım galaxilere
yıllar önce
seyrettikçe huzur bulduğum
gizeminde samanyolunun
Yunus'un şiirlerini
fasılasız okuduğum
nemrudun fenerini üflediğim gece
ateşi de söndü masamdaki mumun
uyumuşum