Yıldızlar Şiiri - Hakan Demirasker

Kalmadı, mecalim kalmadı artık susmaya,
Ardı ardına düşmüş her bir düşman için birer küfür ettim.
Sokakta gezdim,
Önümden geçen siyah kedilere aldırmadan,
Ciğerlerime düşman kesildim.
Güneş sinirli bir baba gibi durmadan kafama vuruyor,
Ellerim beni kendimden uzaklaştırıyor.
Ben uzak kalıyordum senden,
Gün geçtikçe sessiz bir hâl alıyordum.
Derin travmalar geçirmiş bir hastanın, derin bir uyku hali içinde olması gibi.
Odamda hiç mum yakmıyorum,
Ay'dan gelen ışık tenimi yakıyor.
Kurak çöl ikliminde sel oluyorum.
Alevler adımı sayıklıyor ateşte,
Karanlık beni çağırıyor,
İtaat ediyorum.
Sonra bir kuş alıp beni,
Gökyüzüne fırlatıyor,
Gökyüzü seninle doluyor.
Yıldızlar kentindeyiz,
Kimseler yok.
Gözlerin parlıyor,
Gözlerim, gözlerini bir bıçak gibi kesiyor