Yıldızlar Şiiri - Sıla Çelik

Esen her rüzgarda parçalanan bir bulutum
Sebebi içimde kopan fırtınalar

Bu şehrin ışıkları gökyüzünü örtüyor
Yıldızları göremediğim için ağlıyorum

Gözümden düşen damlalar bir okyanus
Bu okyanusta 3 metrekareye hapsolmuş bir balığım

Her saniye daha çok üşüyorum
Ve üşüyorum çünkü sert esen bakışlar

Güneş doğmuyor
Ve beklenen kadar iyi değil geceler

Başım dünyadan daha çok dönüyor
Allahın cezası kulak her şeyi duyuyor

Farkındalık denizinde boğuluyorum
Farkında olmadan dertlerin deryasına sarılıyorum

Rica ediyorum ışıkları söndürün
Yıldızları görmezsem dinmeyecek yaşlar
Rica ediyorum ışıkları söndürün
Yıldızları çok özlüyorum