Yıldızlar Şiiri - Atalay Yağmur

Çıktım sokaklarda dolaştım, sıcak yatakta bitmeyen düş gibi.
Rüzgar, yağmur, fırtına vardı Allahüekber’de kış gibi.

Ayrılık için esmiyorum diye fısıldadı kulağıma rüzgar,
Gözden ve gönülden uzak kalmaya dayanamıyorum dedi bahar.

Artık mevsimlerde ayırdında değil yüreğimdeki iklimin.
Yalan yok bende bilmiyorum, bu sahipsiz can ve ten kimin?

Bana yıldızlar kadar yakın olsa bir can sevineceğim,
Yeter ki umut ışığı göreyim, en uzak yıldıza binitsiz gideceğim.

Kifayetsiz kaldınız, yıldızlar katranı kurumuş kandiller gibi.
Sustunuz konuşmuyorsunuz dut yemiş bülbüller gibi.